ေ၀လငါး ကေလး ရဲ႕ အိပ္ရာ၀င္ပုံၿပင္။ (Essay)

ပင္လယ္ဟာလူေတြ ကုိ ရူးေစပါတယ္ ၊ ၿပီးေတာ႕
လေရာင္ရဲ႕ ဆြဲငင္မွုေအာက္မွာ ၊ ပုိမုိနက္ရွုိင္းစြာလြမ္းေမာ ခဲ႕ရတဲ႕ ညေတြ၊
ေငြမွင္ေရာင္ေတြက ၿဖားေယာင္းေသြးေဆာင္လုိ႕ ..
ပတ္္၀န္းက်င္မွာ သူမရဲ႕မ်က္၀န္းေတြ ကေတာ႕ ပုံသ႑န္ အမူယာအမ်ုိးမ်ူိး နဲ႕ ႏွစ္ကာလေပါင္းမ်ားစြာ
လင္းလက္ ကာေၿခာက္လန္႕ေနဆဲ၊

မ်က္ရည္က်တယ္၊ခုိင္လုံတဲ႕ အေၾကာင္းအရာလဲ မရွိပါဘူး
သက္ၿပင္းေတြ တစ္ဖြဖြ မွုတ္ထုတ္ပစ္ရင္း၊ ေခါင္းခါမိခဲ႕တာအၾကိမ္ေတြ မမွတ္မိခ်င္ေတာ႕ပါဘူး
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အၿပဳံးေလး တစ္စကုိတသသ သတိရေပမဲ႕ေနာက္ဆုံးေတာ႕
ရက္စက္တဲ႕မ်က္၀န္း အိမ္နက္နက္ေလးကုိ
တီးတုိးေတာင္းပန္ရင္း သိမ္ငယ္စြာအရွဳံးေပးေနမိရတာကုိပင္
ပုိင္ဆုိင္ခြင္႕ေလးတစ္ခုလုိ တစ္အုံေႏြးေႏြးရင္ခုံေနတတ္သူၿဖစ္ခဲ႕တယ္။

ထိန္ထိန္ၿငီးေနတဲ႔ နီယြန္ၿမုိ႕ၿပၾကီးေတြ ရယ္၊
အရက္ ဘားဆုိင္ေတြ စားေသာက္ဆုိင္ၾကီးေတြ ဆီက ..
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လူေတြ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာေနသံေတြ၊
ဇြန္းသံခရင္းသံေတြ ရယ္၊ တစ္ဒုံးဒုံး အသားတစ္ေတြ ခုတ္ထစ္ေနသံ၊
တံခါးအဖြင္႕ သဲ႕ကနဲၾကားေနရ တဲ႕ နုိက္ကလပ္ေတြ ရဲ႕ဆူညံေတးသြားေတြ ၊
ေလအေ၀ွ႕မွာ ၾကားေနရတတ္တဲ႕ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကုိၾကားမွ ေခြးေဟာင္သံ ေတြ ကုိ
နာက်င္ ၿငီးၿငဴ ေနရတဲ႕ အိမ္ရာမဲ႕တစ္ေယာက္ ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ေငးၾကည္႕ေနခဲ႕ၿပန္တယ္။

ရာသီေတြဟာ ကမၻာ႕ နာရီေတြ မွာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရုပ္ေၿပာင္းတတ္တဲ႕
Las Vegas က ကေခ်သည္ေတြပါ
ေလွာင္ၿပဳံးေတြ မထီမဲ႕ၿမင္ အၾကည္႕ေတြ ကုိ ခပ္ရုိ႕ရုိ႕ေရွာင္ရွားရတာ အရသာတစ္မ်ဳိးပါ
တိတ္တိတ္ေလး ေၿခသံလုံေအာင္ ၿဖတ္သြားေနတဲ႕ သေဘၤာၾကီးရဲ႕ ေၿခရာေဖြးေဖြးေတြ ကုိ
မ်က္ေစ႕တစ္ဆုံးလုိက္လုိက္လိုက္ၾကည္႕ေနရင္းနဲ႕ဘဲ ဒါကဗ်ာတစ္ပုဒ္ သီခ်င္းတစ္ဆုပ္
တိမ္ေရာင္စုံပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ဳိ႕ ကုိလဲ ေရးဖြဲ႕လာနုိင္ခဲ႕ပါတယ္။

မုိးထိလု တုိက္ၿမင္႕ၾကီးေတြ၊ စိမ္းစုိေနတဲက က်ြန္းၾကီးေတြ၊ မီးခုိးေရာင္ မုိးပ်ံတံတားၾကီးေတြအေပၚ
က ပုရြတ္ဆိတ္ေတြ အလားေၿပးလႊားေနတဲ႕ ေရာင္စုံကားေတြ ၊ေအးေအးလူလူ ရြက္လြင္႕ေနတဲ႕ ေလွကေလးေတြ
လူေတြ ေဖြးေဖြးလြေနတဲ႕ ေႏြရာသီ အပမ္းေၿဖစခန္းေတြကုိ
ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ကေလးတစ္ေယာက္လုိ က်ေနာ္ လက္ လွမ္းၿပမိတယ္
က်ေနာ္ ကုိ အသိမွတ္ၿပဳ ၿပန္လက္ၿပတဲ႕ လူေတြ ကုိ က်ေနာ္ ေက်းဇူးတင္မဆုံး ၿဖစ္ခဲ႕ဘူးတယ္။

တစ္ခါတရံ ေတာ႕ လွိုင္းမမူးဘ၊ဲ ေၿမၾကီးမူးလာတတ္တယ္
လူမူးတယ္ ၊ ကာဘြန္ဒုိင္ ေအာက္ဆုိဒ္ေတာင္ မူးတယ္
သီခ်င္းနရီစည္းခ်က္ေတြထက္ အင္ဂ်င္စက္ကလာတဲ႕ မတုိးမက်ယ္နဲ႕ ၀မ္းေခါင္းသံၾကီးရဲ႕
သားေခ်ာ႕ေတးတစ္ပုဒ္ကုိ ညစဥ္ ညတုိင္း မသက္မသာ နားဆင္ေနရင္းနဲ႕
ၾကာေတာ႕လဲ အလုိလုိအိပ္ေငြ႕ခ်တတ္ခဲ႕ပါတယ္၊
ေက်ာက္ခ်ထားတဲ႕ ညေတြ ဆုိ တိတ္ဆိတ္လြန္းလုိ႕ေတာင္ အိပ္မရခ်င္ဘူး Sound of Silence
သီခ်င္းထဲကလုိ အေမွာင္ကမၻာၾကီးနဲ႕ စကားေၿပာေနရတာၾကာေတာ႕ သူေတာင္ နားၿငီးေနပါၿပီ။

အသဲထဲမွာ တစ္ရွဳိက္ မက္မက္ လြမ္းတတ္တာက
ဦးပိန္တံတားကညေနခင္းေလးေတြပါ
ေတာင္သမန္အင္းေပၚၿဖတ္ပ်ံသြားတဲ႕ ငွက္ေတြရယ္ ငါးနံ႕သင္းတဲ႕ ေလညွင္းရယ္
ခုိးခုိးခစ္ခစ္ရယ္တတ္တဲ႕ေက်ာင္းသူတစ္စုရယ္အထဲမွာ နင္႕ ကုိ ရွာေတြ႕ဘူးတယ္
အပ်င္းေၿပတစ္ေယာက္ထဲ စက္ဘီးေလးကုိတြန္းရင္း တုိင္လုံးေတြ ေပၚမွာ
ခ်စ္သူေတြေရးထားခဲ႕တဲ႕ စာတမ္းေတြ ဖတ္ၾကည္႕ မိတယ္
ၿပဳံးမိတယ္ ၊စိမ္းစိမ္းၾကည္႕ေနမိတယ္
အင္း ေရးစရာ နာမည္ေလးတစ္ခုေတာင္ မယ္မယ္ရရ မရွိခဲ႕ၿပန္ဘူးေလ
အုတ္နီခဲေလးေကာက္ယူၿခစ္ၿပီးမွ လွဲ႕ထြက္လာခဲ႕ဘူးပါတယ္။

ၿပဴတင္းေပါက္ကေန ေမွ်ာ္ၾကည္႕လုိက္ရင္ အရင္ကဆုိ
စိမ္းလမ္းတဲ႕ၿမက္ခင္း၊ ေလတုိက္ရင္ ယိမ္းႏြဲ႕တဲ႕ မန္က်ည္းပင္ပ်ုဳိေတြဟာ
စိတၱဇပန္းခ်ီကားေတြလုိ တကယ္႕ အၿပင္မွာလဲ စုတ္ခ်က္ၾကမ္းေပမဲ႕ခ်စ္လုိ႕ရပါေသးတယ္။

ညုိညစ္ညစ္တံတားေသးေလး ေတြေပၚၿဖတ္နင္းသြားတဲ႕ စက္ဘီးကစမွုတ္တံ လည္သံ၊
ကင္းတဲေလးက သံေခ်ာင္းေခါက္သံ၊ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းက ကေလးေတြ စာအံသံ၊
မနက္ ေဆာင္းရနံ႕ေတြ ၾကားထဲက ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ႕ ကုိရင္ေတြ လွမ္းသြားတဲ႕
သကၤန္းရုန္းသံေတြ ငါဘာလုိ႕ Record လုပ္ဖုိ႕ေမ႕ခဲ႕ပါသလဲ ..
ေတြးရင္းနဲ႕လဲ ေခါက္မုန္႕သည္ဆီက ထန္းလ်က္ မီးကင္နံ႕ေတြနဲ႕တင္
ရင္ထဲ ေမႊးပ်ံ ေႏြးေထြးလာၿပန္တယ္။

မ်က္ေမွာင္က်ဴံ႕ၾကည္႕ေနတဲ႕ မတူမတန္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းနဲ႕
ၿပုိးပ်က္ လင္းလက္ေနတဲ႕မာနမ်က္ေစာင္းရုပ္ရွင္ကားေတြ ကုိ
ငါအားရင္ ၿပန္ရစ္ၾကည္႕ပါတယ္၊ခ်ုုဳိခ်ဳိ လြင္လြင္ ၿပက္ရယ္ၿပဳသံေတြ ကုိေတာ႕
နားနဲ႕ဆတ္ဆတ္ ခဏခဏ ၾကားခဲ႕ေပမဲ႕
နားက်ပ္ကုိ ခ်ြတ္ လွည္႕လွည္႕ ၾကည္႕ၿပီး ေလွာင္ၿပဳံးၿပဳံးတာကလဲ ေမြးရာပါလုိေတာင္ ၿဖစ္ေနၿပီ။

တစ္ေနတာ အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္း သမွ် ၿပန္လည္လန္းဆန္းခ်င္မိတယ္
ညေတြ ကုိ မီးခလုတ္ေတြနဲ႕ အတူ ပိတ္ဖြင္႕ခ်င္သူပါ
ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပင္ပန္းခဲ႕ပါေစ၊စာအုပ္ေတြ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ေၿပာင္း ဖတ္
စာမ်က္ႏွာေတြတစ္ရွပ္ရွပ္ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ႕ေပမဲ႕
ၾကားထဲက အင္တာဗယ္ ေတြ မွာ ေတာ႕
နင္ဟာ ေန႕တုိင္း နား ေထာင္မ၀တဲ႕..အိပ္ရာ၀င္ပုံၿပင္လွလွေလးတစ္ပုဒ္အၿဖစ္ ရွိေနလိမ္႕ဦးမယ္။

ရာစု။