Credit to Winhtut Oo
.....ကမ္းေ၀းငွက္၏သစၥာ.......
ကိုယ့္လမ္းကိုကိုယ္ေဖာက္
ကိုယ့္ေၿခေထာက္နဲ ့ကိုယ္ေလွ်ာက္
ငါဟာအေတာင္ပံေတြကိုငြားငြားစြင့္ရင္း
ပင္လယ္ကိုေရာက္ေအာင္လာခဲ့ၿပီ...။
ေန၀င္ခ်ိန္ေနထြက္ခ်ိန္ကိုၾကည့္
လွိဳင္းကေလးစီး အုန္းေရေလးေသာက္
ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚအလွဓာတ္ပံုရိုက္
ကမ္းေၿခကေနလွည့္ၿပန္သြားရမယ့္
ခဏတာအပန္းေၿဖရာ
ပင္လယ္ဟာငါ့အတြ႕က္မဟုတ္......။
မာနကိုေၿခမွာနင္း
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းကိုကိုက္ခ်ီ
လြမ္းဆြတ္မွဳ ့ေ၀ဒနာရင္မွာလြယ္
တာ၀န္နဲ ့၀တၱရားကိုေက်ာေပၚမွာထား
ပင္လယ္ရဲ့အလြန္ သမုဒၵရာအလယ္
ပန္းတိုင္ကိုရည္ရြယ္
ရဲရင့္ၿခင္းကိုႏွလံုးသြင္း
ဒုကၡကိုစီးခ်င္းထိုးလို ့
ငါဟာ မိုင္ေပါင္းေထာင္ေသာင္းခ်ီ
ပ်ံေလသည့္ ကမ္းေ၀းငွက္.................။
ေနရွိန္ၿပင္းလို ့ငါ့မွာနားပုိင္ခြင့္မရွိ
ေရခဲမွတ္ေအာက္ေရာက္ေနလို ့ငါ့မွာနားပိုင္ခြင့္မရွိ
လွိဳင္းတံပိုးေတြၾကီးလို ့ငါ့မွာနားပုိင္ခြင့္မရွိ
ေလၿပင္းမုန္တိုင္းတိုက္လို ့ငါ့မွာနားပိုင္ခြင့္မရွိ
ထို ့ထက္ပို၍ အေတာင္ေညာင္းလို ့ငါ့မွာနားပိုင္ခြင့္မရွိ......။
အပူရွိန္ၿပင္းလို ့ငါ့ခႏၶာမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ပါေစ
ခ်မ္းေအးလြန္းလို ့ငါ့ခႏၶာေရခဲၿပင္နဲ ့တသားတည္းၿဖစ္ပါေစ
လြမ္းဆြတ္လြန္းလို ့ရင္၀က္၀က္ကြဲေက်ေပါက္ထြက္သြားပါေစ
အေတာင္ေညာင္းလည္း ေတာင္ပံေတြတစစီၿပဳတ္ထြက္က်ိဳးေၾကပါေစ
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းကို တင္းတင္းကိုက္ခ်ီလို ့
ပန္းတိုင္မၿမင္သ၍ ငါဟာဘယ္ေတာ့မွ ေၿမသို ့မသက္ဆင္းေစသား...........။
လင္းလက္
၁၈.၀၅.၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment