တခါတခါက်ေတာ့လဲ တက္မခန္း၇ဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ထြက္ျပီး ေလညွင္းေလးခံ၇င္း( ၇ာသီဥတု သာယာ၇င္ ေျပာတာပါ) စိတ္ကူေလးေတြ ယွဥ္ေနမိတာေပါ့။
အင္းဒီလိုမ်ားသာ ၇ာသီဥတုေလး အျမဲသာယာေန၇င္ ေကာင္းမွာဘဲေပါ ့ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ေလ။ဒီလိုေတြးေန
၇ာသီဥတုဆိုးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုလို႕ က်ေနာ္ Cadet ဘ၀တုန္းက
ျဖစ္တာေလး သတိ၇လိုက္တယ္။ အေတြးတဲမွာ ၇ီခ်င္စိတ္ေလး ေပၚလာလို႕ပါ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ေခါလိုင္းဆိုတာ ရွိတယ္ဗ်။ခု ေခတ္ ကေလးေတြကေတာ့ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ အင္မတန္ ဆိုး၀ါးလွတယ္ေပါ့ေနာ္။ အလုပ္ကို အခ်ိန္ဆိုတာ
မရွိဘူး။အခုလို ISM တို႕ Safety တို႕ဆိုတာ ျကားေတာင္ မျကားဘူးဘူးဗ်။ ဒါထားပါ။
တေန႕မွာ သေဘ္ာက မုန္တိုင္းမိတယ္ေလ။အျကီးအျကယ္ကိ
ေခါသူျကီးဆိုတာကလဲ သိတဲ့ အတိုင္းဘဲ။ ေသာက္၇မ္းကို စြတ္လုပ္တာ။ တက္မ ကိုင္ေနတဲ့ AB ဆိုတာ မ်က္ႏွာေလးက ေသးေသးေလးဘဲ က်န္ေတာ့တာ။
က်န္တဲ့ Crew ေတြလာ။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ အားလံုးက Life Jack ကိုယ္စီနဲ႕ Mess Room ထဲမွာ စုျပီးေနျကတာဗ်။ တက္မခန္းက အ၇ာရွိေတြမ်ား
ဆင္းလာ၇င္ ၀ိုင္းေမးျကတာေပါ့။ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ။ ဘာလဲ ညာလဲ ေပါ့ဗ်ာ။အေျခအေနမွ မေကာင္းတာေလ။သေဘ္ာကလဲ မုန္တိုင္းထဲက
မထြက္နိုင္ဘူးေလ။ ဘု၇ားတေနတဲ့ သူေတြေ၇ာ။ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြေ၇ာေပါ့ဗ်ာ။ဟုတ္တယ္ေလ။ဘာလု
လူးလိမ့္ေနတာဘဲေလ။ထမင္းလဲ မစား၇။အိပ္လို႕လဲ မ၇တဲ့ အေျခအေနကိုး။မိသားစုရွိတဲ့သူေတြ
အင္းယားကန္ထဲေလတိုက္ေနတာမွ မဟုတ္တာ။စဥ္းစားျကည့္ေပါ့။ဘယ္အခ
ကယ္မဲ့သူလား။ေ၀းေသးတယ္။ကိုယ္ေတာ
ဒါနဲ႕ဘဲ ညေန ေလးနာ၇ီ Second Mate ဂ်ဴတီျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႕ အ၇ာရွိကလဲ Mess Room ထဲဘဲလာတာေလ။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာ။
၀ိုင္းေမးျကတာေပါ့။ဗမာဆိုလို႕ သူဘဲ အျကီးဆံုး ရွိတာေလ။ ရာထူးကို ေျပာတာပါ။ Second ဘယ္လို အေျခအေနရွိလဲ။ဘာလဲ။ညာလဲနဲ႕ ျကြက္ျကြက္ကို
ဆူေနတာဘဲ။
အဲ အရာ၇ွိကလဲ ေျပာပါတယ္။ သေဘ္ာသားေတြက သိခ်င္ေနတာကိုး။အေျခအေနေတာ့ ေျပာျပရမွာေပါ့။
"ဘာမွ မပူနဲ႕" ဆိုေတာ့ အားလံုးက ၀မ္းသာျကတာေပါ့။မ်က္ႏွာေတြမွာလဲ
ေပ်ာ္တဲ့သူကေပ်ာ္ေပါ့ဗ်ာ။ Second Officer က စကားမဆံုးေသးဘူး။အားလံုးက ေပ်ာ္ေနျကျပီေလ။
အ၇ာရွိက ဆက္ေျပာတာက ဒီလိုပါ။
"ဘာမွ မပူနဲ႕ အျပင္မွာ လဒေတြ အမ်ားျကီး၀ဲေနျကတယ္တဲ့"
တိန္..
ျပံုးေပ်ာ္ႏိုင္ျကပါေစ။
လင္းထင္ရွိဏ္
No comments:
Post a Comment