သူငယ္ခ်င္း....
တန္ေဆာင္တုိင္ လျပည့္တဲ့ ..
ေကာင္းကင္မွာ ၊ ၾကယ္ေတြေတာ့ ေတြ.ပါရဲ. ...
ငါတို. အတြက္ေတာ့ ၊ ဒီေန.ေတြက ေမ့ေတ့ေတ့ ပါပဲ ။
ျပသဒါး ၊ ရက္ရာဇာ ..ဆိုတာက
တို.လို ဘဝေတြမွာ ၊ ေဝးကြာတာ
ၾကာျပီေပ့ါကြာ ....
လြမ္းေတာ့ ၊ လြမး္မိပါတယ္....
ဒါေပမယ့္ ......ငါမငိုပါဘူး ။
သူငယ္ခ်င္း ...
လိွဳင္းၾကမ္းမယ္ ၊ ေလထန္မယ္
ဥတုေတြ ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းမယ္
သို.ေပမယ့္ ..လိုရာခရီး ကိုေတာ့
တို.ေတြ အားလံုးရဲ. .....
ဇြဲ သတၱိ မာန္ အျပည့္နဲ.
ေရာက္ေအာင္ ေရြ.ေနဆဲပါပဲ...။
သူငယ္ခ်င္း ...
သေဘာၤသား ဆိုတာ ၊ ေငြတစ္ခုတည္း အတြက္
ေမြးဖြားထားတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ... မငး္ယံု ။
တစ္နုိင္ငံနဲ. တစ္နုိင္ငံ
သံတမန္ ဆက္ဆံေရး အရ၊
တို.ေတြ အားလံုးလညး္
တစ္ဖက္တစ္လမး္ကေန
စြမး္နုိင္သေလာက္ ၊ လွမး္ေနၾကတာပါ ...။
မင္းၾကည့္ေလ ....
ကမၻာၾကီးရဲ. ေစ်းကြက္ဆုိတာမ်ိဳးေတြ
တို. သေဘၤာၾကီးေတြရဲ. ၊ ေရႊ.ကြက္ေတြသာ မပါခဲ့ရင္...
ဘယ္မွာ အသက္ဝင္နုိင္ပါ့မလဲ..။
ေနာက္ဆံုး ....သူငယ္ခ်င္း ရယ္
လူ.ပတ္ဝန္းက်င္ အတြက္....
လိုအပ္တဲ့ အရာ ၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
သယ္ယူ ပို.ေဆာင္ခြင့္ ရထားတဲ့
ဒီအလုပ္ကိုပဲ ...
တစ္ခ်ိဳ. ဒဏ္ခ်က္ေတြ ၾကားကေန ၊
ဂုဏ္ယူ စြာနဲ. ၊ ငါေပြ.ဖက္ထားဆဲေပ့ါ....။
ဒါေၾကာင့္ မ်က္ရည္ က်ခ်င္ ၊ က်ေနလိမ့္မယ္.....
ငါမငိုခဲ့ပါဘူး ...။
တစ္ခုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ မိတယ္...
ေနာင္ႏွစ္ေတြေပါ့....
ဒီအခ်ိန္ ၊ ဒီလို ညမ်ိဳးမွာ....
ဒီလုိ လရဲ. အလွမ်ိဳးကို ၊
ဝဝလင္လင္ ၾကီး ၊ခံစားခြင့္ ရနုိင္ရင္
ေကာင္းပါရဲ.လို.ေလ....။
အခုေတာ့ သန္းေခါင္ယံ ၊ ဂ်ဴတီ အတြက္
ငါ့ကို အိပ္စက္ခြင့္ ျပဳပါဦး ....။ ။ ။
No comments:
Post a Comment