Thursday, June 6, 2013

သံၿပားနင္းဖူးတဲ့သေဘၤာသားစစ္စစ္ တစ္ေယာက္အၿဖစ္နဲ႔ရြာၿပန္နုိင္ပါေစ...


မနက္ ၅ း ၃၀ ... သီရိလကၤာ ကုိလံဘိုေလဆိပ္
သီရီလကၤာနိုင္ငံ ကိုလံဘိုေလဆိပ္ကုိ ရန္ကုန္အခ်ိန္ ည ၁၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္အခ်ိန္ သီရိလကၤာအခ်ိန္ ည ၁၀ နာရီ ၄၅ မိနစ္မွာေရာက္ပါတယ္
ယူေအအီးနိုင္ငံ ဒူဘို္င္းေလဆိပ္ကုိ ေနာက္တစ္ေန႔ညေန သီရီလကၤာအခ်ိန္ ညေန ၆ နာရီခြဲမွစီးရမွာမို႔ ေလေၾကာင္းလိုင္းကစီစဥ္ေပးတဲ့ေလဆိပ္အေပၚထပ္က ေလဆိပ္ဟို္တယ္မွာ တစ္ညအိပ္ရမွာပါ ေလဆိပ္ဟိုတည္မွာ အိပ္မယ့္္ခရီးသည္မ်ားတာေၾကာင့္ အခန္းရေအာင္ေတာ္ေတာ္ေစာင့္ရပါတယ္

ေလဆိပ္ကုိေရာက္တာ ည ၁၀ နာရီ ၄၅ မိနစ္ကတည္းကၿဖစ္ေပမယ့္ေလဆိပ္မွာအိပ္ဖို႔အခန္းရေတာ့ ညည့္နက္ပိုင္း ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္ၿဖစ္ေနပါၿပီ ဒီလိုနဲ႔ပဲ မနက္မိုးလင္းေတာ့မွာမို႔ ေရခ်ိဳးကိုယ္လက္သန္႔စင္ကာ အိပ္ဖို႔ၾကိဳးစားၾကပါတယ္ အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ မနက္ ၃ နာရီ ထိုးကာနီးေနၿပီ အေဖာ္နွစ္ေယာက္ကေတာ့နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနေလရဲ ႔ အိပ္ယာေပၚမွာလဲေလ်ာင္းရင္း အေတြးေတြမ်ားစြာေနရာယူေနတဲ့ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အိပ္မရတဲ့ထူးမၿခားနားရက္ေတြမ်ားစြာထဲက ေန႔တစ္ေန႔ထပ္တိုးၿပန္ၿပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ေန႔စဥ္ေရးေနက်ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ ခ်စ္သူေပးလိုက္တဲ့မဖတ္ရေသးတဲ့ စာအိပ္ေလး ၿပီးေတာ့ဓာတ္ပံုေတြထုတ္ယူၿပီး ဟိုတယ္ေအာက္ဖက္ေလဆိပ္အေဆာက္အဦးထဲကိုဆင္းလာခဲ့ပါတယ္

ညည့္နက္ပိုင္းမို႔တာ၀န္က်၀န္ထမ္းအခ်ိဳ ႔နဲ႔ ခရီးသည္က်ိဳ ႔တုိ႔က်ဲတဲကလြဲရင္အရာအားလံုးကေၿခာက္ကပ္ေနသလိုခံစားရပါတယ္ ေလဆိပ္အေဆာက္အဦးထဲက အေရာင္းဆိုင္ေတြကို ဟိုဆိုင္လုိက္ၾကည့္ဒီဆိုင္လိုက္ၾကည့္နဲ႔ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္နိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားေနေပမယ့္ အလြမ္းဆိုတဲ့စိတ္ကပဲအနိုင္ယူေနဆဲ အမ်ားသံုးကြန္ပ်ဴတာနဲ႔အင္တာနက္ေပၚ တက္ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးဘယ္သူနဲ႔မ်ားေတြ႔မလဲဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ကိုုယ့္အေကာင့္ေလးဖြင့္ၾကည့္ ေတာ့လည္းပဲဒီအခ်ိန္က ရြာမွာဘယ္သူမွအင္တာနက္မသံုးေလေတာ့ စိတ္ညစ္ရံုကလြဲလို႔အာရံုေတြကေၿပာင္းမရ ပိုသတိရမိေနတာကတစ္ဦးတည္းေသာသက္ဆိုင္သူရယ္ေလ သူဘာေတြမ်ားလုပ္ေနမလဲ!ဘာေတြမ်ားေတြးေနမလဲ! ငါလိုပဲေတြးေနမလား! ရယ္လို႔ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ ေလဆိပ္အေဆာက္အဦးသိပ္မၾကီးေပမယ့္ ေခါက္တုတ္ေခါက္ၿပန္ေလွ်ာက္ေနတာ...

ဘယ္နွစ္ေခါက္မွန္းမသိေတာ့ ေၿခလည္းအေတာ္ေညာင္းၿပီမို႔ နာရီၾကည့္မိေတာ့မနက္ ၅ နာရီထိုးေတာ့မယ္ဆကၿ္ပီးေတာ့လည္းလမ္းမေလ်ွာက္နိုင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့အေပၚထပ္ေလဆိပ္ဟိုတယ္ ေပၚၿပန္တက္လာမိတယ္ ဟိုတယ္ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ တာ၀န္က်ဟိုတယ္၀န္ထမ္းေလးနွစ္ေယာက္ကလြဲရင္ လံုး၀တိတ္ဆိတ္ေနဆဲ အခန္းထဲကိုတစ္ေခါက္သြားၾကည့္မိၿပန္ေတာ့ အေဖာ္နွစ္ေယာက္ကအိပ္ေမာက်ဆဲ ဒါနဲ႔ပဲဟိုတည္ဧည့္ခန္းထဲကို ၿပန္လာၿပီး သက္ၿပင္းရွည္တစ္ခ်က္ကိုမွုတ္ထုတ္ကာ ဆိုဖာထိုင္ခံုေပၚကိုေၿခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်ပစ္လုိက္တယ္...

အေတာ္ေလးၾကာမွ ေရးေနက်ဒိုင္ယာရီကုိဖြင့္လုိက္ေတာ့ စာအုပ္ၾကားမွာညွပ္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ခ်စ္သူေပးလုိက္တဲ့စာအိတ္ေလးကုိတစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္ေနမိေသးတယ္ ၿပီးမွ စာအိတ္ကိုေဖာက္လိုက္ၿပီး ခ်စ္သူေရးတဲ့စာကိုၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ဖတ္ေနလိုက္မိတယ္ နဂိုကတည္းရည္ရြယ္ထားေသာခိုင္မာတဲ့ဘ၀တစ္ခုအတြက္ ၁၀ စုနွစ္တစ္ခုနီးပါးၾကိဳးစားၿဖတ္ေက်ာ္ရင္းရွံုးနိမ့္မွဳ ႔ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ရတဲ့စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ သေဘၤာသားတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာဖို႔ ၃ နွစ္နဲ႔ ၇ အတြင္းစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာက်ဆင္းၿခင္းမ်ားစြာေၾကာင့္ ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့ေၿခလွမ္းေတြကို ေႏြးေထြးတဲ့ေမတၱာလက္တစ္စံုနဲ႔တြဲကာကူညီေဖးမခဲ့တဲ့ ခ်စ္ရသူေရးထားတဲ့စာထဲကနွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀ဆိုတဲ့အေနအထားၿဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အၿပည့္နဲ႔စာလံုးေတြ ဒိုင္ယာရီထဲက အမွတ္တရအေၾကာင္းအရာေတြၿပန္ဖတ္မိၿပီး လြမ္းမိတာေတြ အမ်ိဳးစုံေသာ၀မ္းနညး္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြက ရင္ထဲကုိစုၿပဳံ၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္...

ဒီတစ္ခါေတာ့မ်က္ရည္၀ဲတက္လာတာကိုမ်က္ေတာင္တၿဖတ္ၿဖတ္ခတ္လည္းမတားဆီးနိုင္ေတာ့ပါဘူးဆုိတဲ့အသိနဲ႔ စာပြဲအလယ္က တစ္ရွဴးဘူးထဲက တစ္ရွဴးစာရြက္ကုိလွမ္းအဆြဲ ဘယ္ဘက္မ်က္၀န္းထဲကက်လာတဲ့မ်က္ရည္စက္က ဖြင့္ထားတဲ့ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေပၚအတားအဆီးမဲ့စြာနဲ႔က်ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္...

မ်က္လံုးအစံုကိုစံုမွိတ္ၿပီး တစ္ရွဴးစနွစ္ခုနဲ႔မ်က္လံုးနွစ္ဖက္ကိုပိတ္ထားမိေပမယ့့္ ၀မ္းနည္းလို႔ငိုရွိက္ေနမိတဲ့အသံက ဧည့္ခန္းတစ္ခုလံုးမွာေတာ္ေတာ့္ကုိက်ယ္ေလာင္ေနမွာေသခ်ာပါတယ္ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္ေတာ့သတိမထားမိပါဘူး ငိုလိုက္ရတဲ့အေၿခအေနကခံစားေနရတဲ့ေ၀ဒနာကိုေလ်ာ့သြားေစတာေတာ့အမွန္ပါပဲ ကိုယ္ငုိေနမိတာဧည့္ခန္းထဲမွာဆိုတဲ့အသိစိတ္၀င္လာၿပီး ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကုိအကဲခတ္ေတာ့မွပဲ ဧည့္ၾကိဳေကာင္တာက၀န္ထမ္းေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးကကြ်န္ေတာ့္အၿပဳအမူကိုစိတ္၀င္တစားၾကည့္ေနတာကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ရွက္စိတ္နဲ႔အတူေခါင္းကုိညင္ညင္သာသာခါရမ္းကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိတစ္ခ်က္ၿပံဳးရင္းရယ္လိုက္မိတယ္...

နာရီၾကည့္မိေတာ့မနက္ ၆ နာရီထိုးေတာ့မွာမို႔ ဧည့္ခန္းမွန္ကိုကားထားတဲ့လိုက္ကာကိုဖယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေရွ ႔ဘက္ကအာရံုဦးေနထြက္စၿပဳေနၿပီပဲ ေအာ္ရြာမွာဆုိရင္ေတာ့ဒီအခ်ိန္ဆို မနက္ ၇ နာရီေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ေနထြက္စၿပဳေနတဲ့အမိၿမန္မာၿပည္ရွိရာအရပ္ကုိရည္စူးၿပီးေလးေလးနက္နက္ဆုေတာင္းလုိက္မိတယ္...

“၁၀စုနွစ္တစ္ခုအတြက္အရွံုးေတြကုိ ခ်န္ရစ္ထားခဲ့နိုင္ဖို႔ ခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္အေမွ်ာ္လင့္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ေနမိတဲ့ နွစ္ေယာက္ဘ၀ဆုိတဲ့အေနအထားေလးၿဖစ္လာဖို႔ ေအာင္ၿမင္မွဳ ႔ေတြပိုက္ အရာကုိေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္အဆင္ေၿပေၿပနဲ႔ၿဖတ္သန္းကာ သံၿပားနင္းဖူးတဲ့သေဘၤာသားစစ္စစ္ တစ္ေယာက္အၿဖစ္နဲ႔ရြာၿပန္နုိင္ပါေစ”ဆိုတဲ့ဆုေတာင္းေလးေပါ့……………………….

ေရးသားသူ - Aung Koko

No comments:

Post a Comment